επαιδούμαι

ἐπαιδοῡμαι, -έομαι (Α)

1. ντρέπομαι

2. απόλ. αισθάνομαι τύψεις, μετανοώ

3. (με αιτ.) σέβομαι, φοβάμαι κάποιον («μηδὲ τὸν βιοδότην θεὸν ἐπαιδεσθείς», Πλάτ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + αιδούμαι «ντρέπομαι»].